ÚFF!

Þar skall nú hurð nærri hælum.
Ég var í mínu mesta sakleysi á msn á sunnudagskveld sem er svo sum ekki í frásögur færandi nema ég fékk vírus. Hélt ég að ég hefði nú náð að koma honum út úr tölvunni. En nei daginn eftir kom sko annað upp á borðið. Jæja, mín reyndi nú eftir sinni bestu tölvugetu, sem er nú ekki mikil, og handleiðslu tölvukarlanna hér á Bifröst að lækna tölvuna. En allt kom fyrir ekki og versnaði ástand aumingja tölvunnar stöðugt. Strákarnir á vistinni reyndu munn við munn aðferð en hún reyndist árangurslaus. Þá var tekin ákvörðun um að bruna með tölvuna í aðgerð upp á Bifröst. En nei vinnutími tölvukarlanna var að verða búinn og margir sjúklingar á leið í aðgerð á undan minni. Þá var stefnan tekinn á að rjúka norður í land og leita töfralækninga. Töfralæknirinn framkvæmdi neyðaraðgerð á tölvunni og kom henni í stöðugt ástand. Í dag get ég notað þennan yndislega grip, þökk sé mínum elskulega bróður og töfralækni, Hannesi.

Enní hjú...
Það er haustfagnaður á föstudaginn, það er að magnast upp spennan í manni. Meir um það þegar upplýsingar berast í pósti.