Hún byrjaði bara ágætlega. Lagði af stað um hádegið til að forðast storminn sem átti að vera á leiðinni á Norðurlandi. Spáin hljóðaði upp á 40 metra á sekúndu. Það var ekki fyrr en ég kom fram hjá afleggjaranum að Dalvík að það varð hvasst! Og Það var bara hvasst bara alla helgina á Akureyri!! En já ég náði í Unnu og hentumst við í búðarráp. Það gekk bara sérdeilis prýðilega vel. Keypti mér kápu, hálsmen, blómateygju og GEÐVEIKA skó. Eyddi alveg ágætis pening. Eftir allt erfiðið var splæst í DOMINOS pizzu og brauðstangir, það vantar annars einn dominos stað hérna. Svo skelltum við skvísurnar okkur á djammið á kaffi akureyri. Það var alveg ágætt, kannski bara aðeins of margir þar inni. Það kom líka greinilega í ljós að ég þekki ekki marga á Akureyri. Ég sá einn sem ég kannaðist við og ég hreinlega ofsótti manninn af því að ég hefði séð hann einhvers staðar áður! Og enn annan kallaði ég nánast hóru, sagði að ég vissi alveg hvernig hann væri. Sem ég geri greinilega ekki og því baðst ég afsökunar á því.
Mikil þynnka á laugardeginum!! En samt sem áður var farið á lappir um 5 leytið og farið að gera sig reddí fyrir Sálarballið í Sjallanum. Ég og Unna fórum til Katrínar, Unu og Hrönnsu og þar voru margarítur og læti. Helltum í okkur og hlupum svo í sjallann. Þar fór gleðin mjög vel fram. Og er svo sem ekki í frásögur færandi fyrir utan það að ég sé þennan guðdómlega mann, aldrei séð eins sætan mann. Þetta var sko þegar ballið var búið og allir að ná í yfirhafnir sínar. Og guðdómlegi maðurinn fer síðan að tala við mig. Já já allt í lagi, partý jú ég vissi um partý og hann ætlaði kannski með. Jæja náði í jakkann minn og fer út. Er varla stigin út af sjallanum þá dett ég og í fínu kápunni minni og GEÐVEIKU skónum mínum. Þannig að ég ákvað bara að forða mér með Unni í partýið og að vera ekkert að tala við guðdómlega manninn.
Og næst eru það Egilstaðir!!!!
